13 Eylül 2006 Çarşamba

SESSİZ GEMİ

Artık demir alma günü gelmişse zamandan,
Meçhûle giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyâhatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,
Bîçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayâtın ne de son mâtemidir bu!
Dünyâda sevilmiş ve seven nâfile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmiyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.



Rahmetli Yahya Kemal Beyatlı'nın bir çoğumuzca bilinen, belkide efsaneleşmiş bir şiiridir. Dinlemesi ayrı bir zevk , okuması ayrı bir zevk, okurken hüzünlenerek gözlerimizin dolması ise tamamen apayrı bir hüzün demetidir. Hümeyra; bu güzel şiiri yıllar evvel müziğimize kazandırmakla çok güzel yapmış. Dinlerken çok uzaklara gittiğimi hissederim her nedense. Sanki bir uykuya dalar gider, şarkının bitiminde ise dalarım uyandığım o hüzünlü uykudan. Geçmişte bir gezintidir belkide bu şiir benim için. Acı gerçekler; bir kat daha acı ve hüzünlü bir şekilde daha nasıl anlatılabilirdiki? Belki de hüznün kelimelere dökülmüş halidir bu şiir. Üzerine çok söz söyleyebilirim. Hatta sadece bu şiir üzerine sayfalarca yazı yazabilirim. Ama ne kadarı bu kadar öz ; bu kadar derin olabilirki :) Şair olmak böyle birşey sanırım. Kişisel şiir denemelerim olmasına rağmen şimdilerde daha iyi anlıyorumki ; şiir yazabilmek özellikle de hüznü , acıyı şiire dökebilmek ilhamla olmuyor sadece. O acıyı ; o hüznü içinizde yaşadıysanız , feleğin çemberinden geçtiyseniz işte o şeyleri dökebilirsiniz şiirinize. İçten gelen olgu işte bu. Yaşamayan , hissetmeyen bir yürek böylesine güzel bir şiiri nasıl yazabilirdiki. Şimdi Hümeyranın o eşsiz yorumundan bu şiiri , şarkı olarak dinliyorum. İçimde nedeni belirsiz bir hüzün uyanıyor. Dalıp gidiyorum yeniden geçmişimdeki yaşanan anların videolarına. Hayat kısa ,bir o kadar garip, bir o kadar komik :) Yormayın hayatın inceliklerine kendinizi. Birşeyleri değiştirmek için zorlamayın kendinizi. Hayat ; siz istesenizde istemesenizde , birşeyleri değiştirsenizde değiştirmesenizde akacağı hızda ; olması gereken şekilde akıp gidiyor. Bizimkisi minik ufacık çırpınışlar. Ne diyelim. Hayat çok garip...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder