Seyyah olup şu alemi gezerim
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Kendi efkarımca okur yazarım
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
İki elim kalkmaz oldu dizimden
Bilmem amelimden bilmem özümden
Akıttım kanlı yaş iki gözümden
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Yine boralandı dağların başı
Akıttım gözümden kan ile yaşı
Emaneti alır ol veren kişi
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Bozuk şu cihanın pergeri bozuk
Yazıktır şu geçen ömüre yazık
Tükendi daneler kalmadı azık
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
PİR SULTAN'ım eydur ummana dalam
Gidenler gelmedi bir haber alam
Abdal oldum çullar geydim bir zaman
Bir dost bulamadım gün akşam oldu...
Erenlerin lisanından konuşmak gerek bazen. Bin düşünüp bir konuşmak gerek. Ne demişlerse doğru demişler. Eskiler başkaymış başka. Bozulan devir değilde insanlar sanırsam. Zaman ilerliyor, teknoloji gelişiyor, her konuda mükemmeli yaşıyoruz belkide inanoğlu olarak. Ama bunun yanında kaybettiklerimizin farkına çok geç varıyoruz. Dostluk, sevgi , vefa vb gibi duygularımızı rafa kaldıralı uzun zaman oldu. Teknolojide mi suç bizdemi diye sorsak ? Sormamız lazım en azından. Hatanın nerde olduğunu bulmak lazım, düzeltebilmek adına. Biz böyle değildik , neden böyle olduk demek lazım. Hayat çok garip. Eskilerin dilinden bakınca daha da bir garip geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder