biliyo musun?
dedem bizim de kırlangıçlara benzediğimizi söyledi.
vedalaşmak demek bir daha,
görüşme umudu olmamak demekmiş..
ama biz gene geleceğiz ki..
ben büyüyünce en uzak yerlere göçücem...
Göç başlamak üzeredir. Herkes hazırlıklara devam ediyor. Maysa bir otağdan koşarak uzaklaşır.
Dede : Maysa ah bu kız
Maysa : Sen gelme duman. Maysa koşarken Bulut'a çarpınca; Acelem var Bulut der ve koşmaya devam eder..
Nine : Perçem, kızım su bakracını yükledin mi eşeğe?
Anne : Yükledim, yükledim ana
Baba : Maysa nereye kaçtı yine?
Anne : Kim gidecek şimdi onu aramaya, ah bu çocuk
Dede : Korkmayın, ben onun nerede olduğunu biliyorum
Maysa ağacın gövdesine atkısını sarar ve bahar gelene kadar bu seni ısıtır. Bunu bana nenem örmüştü almam deme sakın. Nenem bana gene örer. Kırlangıçlar nerede? Benimle vedalaşmadan mı gittiler? Ama neden? Biliyor musun dedem bizim de kırlangıçlara benzediğimizi söyledi. Vedalaşmak demek bir daha görüşme umudu olmamak demekmiş. Ama biz gene geleceğiz ki. Kınalı sen ne zaman geldin? Ah seni haylaz kaybolacaksın. Yaprakların açar açmaz burada olacağız. Söz, kırlangıçlar ile birlikte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder