KİM BİLİR NEREDEDİR ŞİMDİ O KUŞLAR

 - Bu ben, bu dedem, bu annem, bu ablam, bu öteki ablam, bu da sen.

- Dayın vardı bir de orada. fotoğrafımızı o çekmişti.
-  Şu bizim arkamızda duran kim?

- Mahallenin bekçisi süleyman efendi. nasıl yapar ederdi bilmem,
çekilen her fotoğrafa girerdi. fotoğraflarda bile asayişi gözetmek isterdi
belki...
__ mahallenin delisi vardı, fotoğraflara hiç girmemiş?
__ o çok isterdi; ama kimse onu nedense fotoğrafına almak istemezdi.
__ burada, sanki askerler gibi yürümüşüm…
__ asker doluydu o sıralar her yer.
__ annem burada benim elimden tutmuş.
__ anımsar mısın, sen anneni üzdüğünde o şöyle derdi: “dağlara taşlara
gideyim de kurtlar kuşlar yesin beni…” çok korkardın böyle deyince annen.
onu kaybetmekten çok korkardın.
__ şu cetvelle çizilmiş gibi dimdik duran kim?
__ o, komşumuz emekli albay nejat amcan. eski alışkanlıklarını
bırakamadı emekli olduktan sonra da. arabasını evin önüne çekince, oğlunu
da başına nöbetçi bırakırdı.
__ bu fotoğraf yağmurlu bir havada çekilmiş. hepimiz ıslanmışız.
__ yağmur, sokakları elinden alır, seni eve kapatırdı. yine de severdin
yağmuru. hiç unutmam yine öyle bir günde, kulağıma eğilip bana arap kızını
gördüğünü söylemiştin.
__ bak, ikimizin de olduğu bu fotoğrafın göğünde üç kuş varmış…
__ kim bilir nerededir şimdi o kuşlar?...