BİR BABA HİKAYESİ

Hava kursun kadar agir, rüzgar sanki başka diyarlara gitmiş ve hic gelmeyecek gibi.
Sirtindaki yukun ağırlığı her adımda katlanarak artıyordu sanki.
Terlemek kavramını unutmuştu çünkü artı vücudundan akan ter bile değil suydu.
Bir an hafifçe doğrulur gibi oldu.
Sırtındaki ağırlık buna mani oluyordu. Gideceği yere çok az kalmıştı.
Alacağı para ile oğlunun okul kitaplarını tamamlamayı düşündü.
Kalan para olursa belki evine farklı bir iki yiyecek alabileceği düşüncesi, biraz olsun onu sevklendirmisti.
Bu karmaşık duygularla ilerlerken bir sesle irkildi.
Dengesini kaybedip düşmeye başladı.
Bilinci kayboluyor,insanlar başına toplanıyorlardı.
Derin düşünceler ve hayaller içindeyken asfalt yola girdiğini fark etmemişti.
Hamal kufesi paramparça halde savrulmustu dört bir yana.
Kendisi de farklı durumda değildi.
Oysaki ne okul kitapları ne de evine getirmeyi düşündüğü farklı yiyecekler çocuğunun ve eşinin umrunda bile değildi.
 Ailesi pencerede karanlık çökerken bir daha asla gelemeyecek olan babayı bekliyordu.
Siz planlar yaparken hayata dair, unutmayın hayat da size dair planlar yapmaktadır.