23 Haziran 2015 Salı

BU DA GEÇER

''dervişin biri uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra bir köye ulaşır. karşısına çıkanlara kendisine yardım edecek, kendisini misafir edebilecek biri olup olmadığını sorar. köylüler kendilerinin fakir olduklarını ve evlerinin küçük olduğunu söylerler, şakir diye birinin çiftliğini tarif edip oraya gitmesini tavsiye ederler. yolda karşılaştığı insanlar da şakir'i anlatırlar ona, oraların en zengini olduğunu söylerler. diğer bir zengininin ise haddad isminde bir zat olduğunu söylerler.

derviş şakir'in çiftliğine gider, orda çok iyi karşılanır. şakir de ailesi de dervişe çok iyi davranırlar. yola çıkma vakti gelip de çatınca derviş teşekkür eder ve 'böyle zengin olduğun için hep şükret' der. şakir ise 'hiçbir şey olduğu gibi kalmaz. bazen görünen gerçeğin kendisi değildir. bu da geçer.' der.

derviş oradan ayrılınca bu söz üzerine uzun uzun düşünür, fakat bir anlam veremez. birkaç yıl sonra şakir'in köyüne uğrar ve şakir'i sorar. köylüler 'o iyice fakirledi, şimdi haddad'ın yanında çalışyor ' derler.

derviş hemen haddad'ın çiftliğine gider ve şakir'i bulur. üç yıl önce sel olmuş, şakir'in her şeyi telef olmuş. toprakları işlenemez olmuş, şakir tüm mal varlığını kaybetmiş ancak haddad eskisinden zengin olmuş. şakir ve ailesi de haddad'ın yanında hizmetkar olmuşlar. şakir ve ailesi mütevazi evlerinde ağırlamışlar bu sefer dervişi. derviş giderken ne kadar üzgün olduğunu anlatmış şakir'e. şakirse 'üzülme.. unutma ki, bu da geçer..' demiş.

derviş gezmiş dolaşmış yedi yıl sonra yine şakir'i görmeye gelmiş ve şaşkınlık içinde olanları öğrenmiş. haddad ölmüş, birkaç yıl önce evladını da kaybeden haddad bütün mal varlığını şakir'e bırakmış. derviş bu duruma çok sevinmiş, şakir yine dervişi çok iyi ağırlamış. şakir adına mutlu olduğunu söyleyen dervişe şakir yine aynı cevabı vermiş, 'bu da geçer..'

bir zaman sonra derviş yine şakir'i aramış. fakat şakir'in öldüğünü öğrenmiş. mezarını bir tepeye yapmışlar, mezar taşına ise 'bu da geçer' yazmışlar. derviş, 'ölümün nesi geçecek?' demiş kendi kendine. ertesi yıl mezar ziyaretine geldiğinde ortada ne tepe kalmış ne mezar. büyük bir sel tepeyi önüne katıp dümdüz etmiş. şakir'den geriye iz bile kalmamış.

o sıralar ülkenin sultanı kendisi için çok değişik bir yüzük yapılmasını istemiş. öyle bir yüzük ki mutsuz olduğunda umudunu tazelesin, mutlu olduğunda ise kendini mutluluğun tembelliğine kaptırmaması gerektiğini hatırlatsın. binlerce yüzük gelmiş geçmiş sultanın önünden fakat hiçbiri sultanın aradığı yüzük değilmiş. sonunda sultanın adamları dervişten yardım istemişler. kısa bir süre sonra sultana yüzük sunulur. sunltan önce bir şey anlamaz. sonra yüzüne bir gülümseme yayılır, mutlulukla aydınlanır. yüzüğün üzerinde 'bu da geçer' yazmaktadır..''

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder