1 Temmuz 2014 Salı

ŞAŞIRMA EY GÖNLÜM

Şaşırma ey gönlüm bu devranın gidişine,
Sanma ki bir sen yabancısın bu gurbet ellerde,
Alem alışmışsa insan kisvesinde dünya derdine
Söylenecek söz kalmamıştır artık bu düzene

Önce insan olabilmektir yaşadığın her bir anda
Sonra gelir kalan herşey, işte bu noktadan sonra
Ömür geçer, günler biter, devran hep böyle döner gider.
Zamansız bir anda bakıvermişsin Azrail kapında.

Saçlar ak olur, gözler çizgi çizgi.
Yürekler bir nebze yumuşar, kalpler yorgundur
Nedir bu kader denen şeyin hikmeti
Bu dünyada bilmem ama öte dünyada,
Elbet sorulur her bir şeyin ince ince muhasebesi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder