Hayat akar gider önemli olan onu durdurabilmek değil ona ayak uydurabilmek...
"YÜKSEK VE SARP BİR KAYALIKTA, ANCAK İKİ AYAĞIMIN SIĞABİLECEĞİ, DAR BİR ÇIKINTIDA, DÖRT BİR YANIM UÇURUMLAR, OKYANUSLAR, SONSUZ BİR GECE, SONSUZ BİR YALNIZLIK VE HİÇ BİTMEYECEK BİR FIRTINAYLA SARILMIŞ DURUMDA YAŞAMAK ZORUNDA OLSAM VE BÜTÜN ÖMRÜMCE, BİN YIL BOYUNCA, HATTA SONSUZA KADAR O BİR KARIŞ TOPRAKTA DURMAM DA GEREKSE O ŞEKİLDE YAŞAMAK, ŞU ANDA BİR YARIM SAAT İÇİNDE ÖLECEK OLMAKTAN ÇOK DAHA İYİDİR. YETERKİ YAŞASINDI, SIRF YAŞASIN! NASIL OLURSA OLSUN, AMA YETERKİ YAŞASIN!"
18 Temmuz 2011 Pazartesi
YIRTIK BİR RESMİN SİLİK KARESİ
Yırtılmış bir fotoğraftaki silik resim karesi gibi geçiyor hayat. Belli belirsiz ve bir o kadar anlamsız...
6 Temmuz 2011 Çarşamba
HANIMELİ
Baharın gelişidir Hanımeli.
Belki de yazın sıcaklarının geleceğinin bile habercisi olabilir Hanımeli.
Güzeldir Hanımeli. Püfür püfür eser yele karışır kokusu Hanımelinin.
O kadar güzeldir ki kokusu ondandır adına Hanımeli denmesinin nedeni.
Küçüklüğümün seromonisidir kokusu Hanımelinin.
Sabahın ta dördünde kalkıp yollara düşerken,
Başım önde eğik ve uykusuz bir şekilde yürürken,
Nemli bir yele karışıp burnumun ta içinde danseden bir kokudur Hanımeli.
Çocukluğumun kokusudur Hanımeli.
Küçüklüğümün belki de saflığımın belki de temizliğimin kokusudur Hanımeli.
Ama herşeyden ötede ve önce olarak o güzel günlerin, o fakir ama mutlu günlerin kokusu olarak kalacaktır içimde o hep HANIMELİ...
ZAMANI TUTMAK
Bu şehrin
Bu semtinde anladım
Bir tek haftaya
Nasıl sığdığını yılların
Tekrar tekrar dokundum
Günlere, saatlere seninle
Ve tuttuk sımsıkı
Zamanı ellerimizle.
Zaman sardı bizi
Biz sarıldık zamana
Yılları yaşadıktan sonra
Ayrıldık bir hafta sonunda
Galiba bendim
Seni ondan biraz kıskanan
Oysa sırf bizim için
Yıllarca durmuştu zaman
Mümkün olabilir mi acaba
Ona dokunmak
Onu durdurmak bir daha
Bu semtin sokakları dışında
O değil miydi bizim için
Bize takılıp kalan
Kimbilir belki de çarpıp
Yerleşmişti içimize zaman
Parça parça
An be an
Ve oydu zaman zaman
Yaşanıp yaşanıp hatırlanan
Bu semtinde anladım
Bir tek haftaya
Nasıl sığdığını yılların
Tekrar tekrar dokundum
Günlere, saatlere seninle
Ve tuttuk sımsıkı
Zamanı ellerimizle.
Zaman sardı bizi
Biz sarıldık zamana
Yılları yaşadıktan sonra
Ayrıldık bir hafta sonunda
Galiba bendim
Seni ondan biraz kıskanan
Oysa sırf bizim için
Yıllarca durmuştu zaman
Mümkün olabilir mi acaba
Ona dokunmak
Onu durdurmak bir daha
Bu semtin sokakları dışında
O değil miydi bizim için
Bize takılıp kalan
Kimbilir belki de çarpıp
Yerleşmişti içimize zaman
Parça parça
An be an
Ve oydu zaman zaman
Yaşanıp yaşanıp hatırlanan
SADETTİN FİDAN
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)