Ekşi sözlükten alıntıdır efendim.
"insanın içine işlemiş,unutulması zor bir acıdır.
1957 yılı sonbaharıydı. işıklar askeri lisesi öğrencilerinden biri, okulun dış bahçesinde parmaklıkların arasından genç bayanlara laf atmış. şikayet üzerine öğrencilerin dış bahçeye çıkması yasaklanmıştı.
okul yapıları, ortada bir boş alan (iç bahçe) etrafında dörtgen şeklinde olduğundan ,öğrenciler bir süre iç bahçe ile yetinmek zorunda kaldılar.bir hafta boyu hep aynı bahçede hapis kalmaları tepkilerini arttırdı. 1958 yılı şubat ayında gece, bazı çocuklar yangın alarmını çalıp, yasak kararı verilmesine sebep ve o gece nöbetçi olan amiri odasından çıkmaya zorlamak ve çıktığında da üst katlardan üzerine su dökerek öç almayı planlamışlar. yanlız yanıldıkları bir şey var : o gece nöbetçi olan amir bütün çocukların sevdiği bir yarbay. yasakla ilgisi yok. tersine yasağın kaldırılmasından yana…
gerçekten saat 21 sularında yangın alarmı çalmaya başladı.dört çocuk yangın kovalarına su doldurmuşlar pencere önünde bekliyorlar. işıklar söndürülmüş. nöbetçi amiri odasından çıkıp pencere önüne gelince kovaları boşalttılar .yarbay feci şekilde ıslandı. o dönemde ısıtma kömür sobaları ile sağlanıyordu. yarbay o kış günü odasına gidip elbise ve çamaşırlarını değiştirdi mi ne yaptı bilmiyoruz. ama hastalandı. uzun süre okula gelemedi. zatürre olmuş. nisan ayı içinde de vefat etti. okulda soruşturma yapmadılar. kimseye ceza vermediler. galiba yarbay bu olayı şikayet etmemiş.
cenaze töreninde müthiş bir yağmur yağdı. bütün gün. cenaze marşı ile ağır ağır yürüdüğümüzden üzerimizdeki kaputlar su çekip ağırlığı iki kat olmuştu.sırılsıklamdık.. ertesi gün tüm okula istirahat verdiler.
yasağa tepki ve bir haylazlığın sonucu sevdiğimiz bir insanı öldürmüştük…bu sızı hep yüreğimde.
o dört çocuğun ismini hiç unutmadım..."
(justinianus, 21.06.2005 12:15)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder