"YÜKSEK VE SARP BİR KAYALIKTA, ANCAK İKİ AYAĞIMIN SIĞABİLECEĞİ, DAR BİR ÇIKINTIDA, DÖRT BİR YANIM UÇURUMLAR, OKYANUSLAR, SONSUZ BİR GECE, SONSUZ BİR YALNIZLIK VE HİÇ BİTMEYECEK BİR FIRTINAYLA SARILMIŞ DURUMDA YAŞAMAK ZORUNDA OLSAM VE BÜTÜN ÖMRÜMCE, BİN YIL BOYUNCA, HATTA SONSUZA KADAR O BİR KARIŞ TOPRAKTA DURMAM DA GEREKSE O ŞEKİLDE YAŞAMAK, ŞU ANDA BİR YARIM SAAT İÇİNDE ÖLECEK OLMAKTAN ÇOK DAHA İYİDİR. YETERKİ YAŞASINDI, SIRF YAŞASIN! NASIL OLURSA OLSUN, AMA YETERKİ YAŞASIN!"
4 Şubat 2010 Perşembe
YAŞAMDAN NOTLAR
Yer: Çin'de bir şehir.
Küçük çocuk henüz 2 yaşında. Anne babası talihsiz yavruyu her gün zincire vuruyorlar. Çin'de bir anne baba işe gitmeden önce henüz 2 yaşında olan küçük oğullarını bir sokak lambasının direğine zincirliyorlar. Geçim sıkıntısı çeken ailede, baba korsan çekçek şoförlüğü yaparken, engelli anne sokakta çöp toplayarak hayatta kalmaya çalışıyor. İki yaşındaki çocuklarını ise bırakacakları uygun bir yer olmadığı için sokak ortasında bir lambanın direğine zincirliyorlar. Çin'de çocukların zincirlenmesi yasak olduğundan anne ve baba hakkında soruşturma başlatıldı. Çocuğun ebeveynlerden alınması bile söz konusu. Baba Chen Chuanliu ise kendini şöyle savunuyor: "Çin'in başka bir eyaletinden göçmen işçi olarak Liangxiang'a geldim. Geçtiğimiz ay 4 yaşındaki kızım çalındı. Oğlumu da kaybetmek istemiyorum. Çözümü onu zincirlemekte buldum" dedi.
Bunu gördükten sonra yaşadığımız her güzel şeye ayrıyeten şükür etmek lazım diye düşünüyorum.
Hayat heryerde aynı...
Farklı olan ise aynı hayatın içerisinde farklı yaşamlarda olan insanlar sanırım.
Kader dedikleri bu olsa gerektir...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder