3 Ekim 2007 Çarşamba

................-IV

Söz gümüşse sükut altındır derler.
Artık gönül susmak istiyor bir ömür boyu. Sessiz çığlıklarım oldu hayata karşı. İçten içe hep bağırdım. Asla duyulmadı sesim derinliklerde, derinlerde gömülü kaldı çığlığım...
Artık bağırmak da istemiyorum. Can yakıcı olmak da istemiyorum. Yeterki üzülmesin sevdeiklerim, benim yüzümden...
Yeterki can acıtmayayım artık. Yüzüme karşı silah sıkanlara bile gül atabileyim...
Ama herşeyden önce Ey Yüce Allahım; en sevdiğimi artık üzmeyeyim. Ne olur...
Ne olur...

1 yorum: