Ve on bir ayın sultanı artık yeniden aramızda.
Hoşgeldin ya ey şehr-i Ramazan. Hiç gitme aramızdan ey Ramazan. Sen geldiğinde güzel yurdumun insanları bambaşka oluyor.
Sen geldiğinde sebze meyve fiyatları tırmanıyor.
Sen geldiğinde herbirşeyin fiyatı ikiye bazen üçe katlanıyor.
Sen geldiğinde camiler doluyor. Eller Semaya uzanıyor.
Sen geldiğinde gönüller yumuşuyor. İnsanlar "insan" olduklarını hatırlıyor.
Sen geldiğinde günahlara mağfiret oluyor. Sevaplar katlanıyor.
Sen geldiğinde gönüllerdeki iman ateşi yeniden tutuşup coşuyor.
Sen geldiğinde yoksullara yardım eli daha bir gönülden uzanıyor.
Sen geldiğinde açlar doyuyor, Garipler nefes alıyor.
Sen geldiğinde dünya bir başka, memleketim bambaşka oluyor.
Oysa sen gittiğinde sanki büyü bozuluyor. Herkes bambaşka bir rüyadan uyanmış gibi davranıyor.
Saat 12de sihirin bozulupta at arabasının balkabağına dönmesi gibi...
Ne olur Hiç gitme Ey Ramazan!
Ne memleketimden , ne yüreğimden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder