5 Kasım 2006 Pazar

AKIP GİDERKEN YAŞAMI TUTABİLMEK

















Kış geldi ya memlekete; ayrı bir hüzün tufanı bastırdı bende gidiyor.İçinde kış mevsimi geçen filmleri izliyorum. İçim daha bir garip oluyor. Belkide bugüne kadar bana hüzün veren şeyleri hep kış aylarında yaşadığım içindir kimbilir. Her mevsimin ayrı bir yeri vardır ya işte birazda öyle sanırım.Kış gelir bana da ayrıca bir hüzün çöreklenir; belki nedenli belkide nedensiz yere. Ancak bu kışın hayatımda ayrı bir önemi olacak. Bu kış çok değişik olacak benim için. Hayatımda hüzünleri geride bırakacağım bir kış olacak.Kardelenin karı delip güneşe gülümsemesi gibi bende hayata gülünseyeceğim yeniden. Bir yeni başlangıç olacak bu kış benim için. Herşey kara gömülürken ben kardelen misali çıkacağım hüzünlerimin beni bıraktığı yerden. Güneşe doğru döneceğim yüzümü. Ve gülümseyeceğim içimden gerçekten gelerek, sahte gülümsemeler olmadan. Ve kış bitip bahar geldiğinde memleketime; benimde ömrüme bahar gelmiş olacak. İlk defa değişik bir bahar olacak ömrümde. İLk defa sabah uyanırken gülümseyeceğim güneşe. Yaşadığım anların tadına varacağım belkide. Bu kış ; herkes uykuya hazırlanıyorken ben tam aksine uyanıyor olacağım. Bu kış çok farklı olacak. Ömrümde hiç olmadığı kadar farklı...

1 yorum:

  1. hüzün veren şeyleri kim hatırlamak ister ki?
    kışta bile baharı yaşayabilmeni dilerim..
    sahte gülümsemeler olmadan..
    geride kalan hüzünlerine değecek bir bahar olsun.. bir de yanında sıcak bir çay olsun.. eh daha ne olsun..

    YanıtlaSil